-
1 kula kul olmak
быть в подчине́нии / в распоряже́нии кого -
2 kul
раб (м)* * *1) раб тж. перен. нево́льникkulunuz — ваш раб, ваш поко́рный слуга́
kul küle / kul kurban olmak — быть пре́данным (кому-л.)
kul olmak — быть рабо́м (кого-чего-л.)
2) раб бо́жий, сме́ртныйAllanın kulu — раб бо́жий ( о человеке)
••- kula kul olmakkul sıkılmayınca Hızır yetişmez — посл. пока́ раб [бо́жий] не попадёт в беду́, проро́к Илья́ не придёт к нему́ на по́мощь
См. также в других словарях:
kula kul olmak — bir kimsenin buyruğu altında bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kul — is. 1) Tanrı ya göre insan, abd Kul ile Tanrı nın arasına girilmez. 2) tar. Köle Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi. H. E. Adıvar 3) tar. Karavaş… … Çağatay Osmanlı Sözlük